Θα ξεχάσουν; – δεν με εκπλήσσει αυτό!

Εκατό φορές με ξέχασαν

Εκατό φορές στον τάφο ήμουν,

Όπου και τώρα, μάλλον, είναι.

Κι η Μούσα μουγκή και τυφλή,

Στη γη σα σπόρος σάπιζε,

Για να μπορεί μετά, σα φοίνικας από τη στάχτη,

Να υψωθεί στο γαλάζιο ουρανό.

21 Φεβρουαρίου 1957

Λένινγκραντ

Μετάφραση από τα Ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης ©

Забудут?— вот чем удивили!

Меня забывали сто раз,

Сто раз я лежала в могиле,

Где, может быть, я и сейчас.

А Муза и глохла и слепла,

В земле истлевала зерном,

Чтоб после, как Феникс из пепла,

В эфире восстать голубом.

21 февраля 1957

Ленинград