Δεν είναι που χάνω τα λογικά μου, μα κουράστηκα τούτο

το καλοκαίρι.

Ψάχνεις το πουκάμισο στο κομό και χάνεις όλη την μέρα.

Να ‘ρχότανε γρήγορα ο χειμώνα και να φέρει ξανά όλα αυτά-

πόλεις, ανθρώπους, μα για αρχή το χορτάρι.

Θ’ αρχίσω να κοιμάμαι ντυμένος ή να διαβάζω παντού

βιβλίο δανεικό, στο μεταξύ τα απομεινάρια του χρόνου,

θα περνούν από τη σωστή διάβαση της ασφάλτου.

Ελευθερία είναι

όταν ξεχνάς το πατρώνυμο του τυράννου,

ενώ το σάλιο στο στόμα είναι πιο γλυκό από τον χαλβά του Σιράζ,

και, παρόλο που το μυαλό σου είναι μπερδεμένο,

σαν κέρατο προβάτου

τίποτα δεν στάζει από το γαλανό το μάτι.

 

Μετάφραση από τα Ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης©

 

Я не то что схожу с ума, но устал за лето.

За рубашкой в комод полезешь, и день потерян.

Поскорей бы, что ли, пришла зима и занесла всё это –

города, человеков, но для начала зелень.

Стану спать не раздевшись или читать с любого

места чужую книгу, покамест остатки года,

переходят в положенном месте асфальт.

Свобода –

это когда забываешь отчество у тирана,

а слюна во рту слаще халвы Шираза,

и, хотя твой мозг перекручен, как рог барана,

ничего не каплет из голубого глаза.