Τα λουλούδια, οι σφήγκες, το χορτάρι και τα στάχυα

το γαλανό του ουρανό και του μεσημεριού ο καύσωνας…

θα έρθει η ώρα κι η στιγμή –

ο Κύριος τον άσωτο υιό που θα ρωτήσει:

«Ήσουν ευτυχισμένος με τη ζωή πάνω στη γη;»

 

Θα τα ξεχάσω τότε όλα, μα θα θυμάμαι μόνο αυτά

ανάμεσα σε στάχυα και χορτάρια τα λιβαδιού τα μονοπάτια –

δεν θα προλάβω να αποκριθώ απ’ τα γλυκά μου δάκρυα

τα γόνατα αγκαλιάζοντας τα σπλαχνικά.

14 Ιουλίου 1918

 

Μετάφραση από τα Ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης©

 

И цветы, и шмели, и трава, и колосья,

И лазурь, и полуденный зной…

Срок настанет –

господь сына блудного спросит:

«Был ли счастлив ты в жизни земной?»

 

И забуду я всё – вспомню только вот эти

Полевые пути меж колосьев и трав –

И от сладостных слёз не успею ответить,

К милосердным коленям припав.

14 июля 1918