• Ποίηση
    • Χρυσός αιώνας
    • Αργυρός αιώνας
    • Φωνές
    • Φύλλα
    • Δοκιμές
  • Διήγημα
  • Δοκίμιο
  • Εικαστικά
    • Φωτογραφία
    • Ζωγραφική
  • Cinema
  • Θέατρο
  • Τετράδια ρωσικής σκέψης
    • Φιλοσοφία
    • Θεολογία
    • Αισθητική
    • Ιστορία
  • Blog
  • Εκδηλώσεις
  • Αντίδωρα
  • Media kit
  • Interviews
  • Βιβλιοστάσιο
  • Εκδόσεις s@mizdat
  • Επικοινωνία
 

Στέπα

Επιθεώρηση ρωσικού πολιτισμού
  • Ποίηση
    • Χρυσός αιώνας
    • Αργυρός αιώνας
    • Φωνές
    • Φύλλα
    • Δοκιμές
  • Διήγημα
  • Δοκίμιο
  • Εικαστικά
    • Φωτογραφία
    • Ζωγραφική
  • Cinema
  • Θέατρο
  • Τετράδια ρωσικής σκέψης
    • Φιλοσοφία
    • Θεολογία
    • Αισθητική
    • Ιστορία
  • Blog
  • Εκδηλώσεις
  • Αντίδωρα
  • Media kit
  • Interviews
  • Βιβλιοστάσιο
  • Εκδόσεις s@mizdat
  • Επικοινωνία

Στέπα

  • Ποίηση
    • Χρυσός αιώνας
    • Αργυρός αιώνας
    • Φωνές
    • Φύλλα
    • Δοκιμές
  • Διήγημα
  • Δοκίμιο
  • Εικαστικά
    • Φωτογραφία
    • Ζωγραφική
  • Cinema
  • Θέατρο
  • Τετράδια ρωσικής σκέψης
    • Φιλοσοφία
    • Θεολογία
    • Αισθητική
    • Ιστορία
  • Blog
  • Εκδηλώσεις
  • Αντίδωρα
  • Media kit
  • Interviews
  • Βιβλιοστάσιο
  • Εκδόσεις s@mizdat
  • Επικοινωνία

In Ποίηση, Φωνές

Αρσένι Ταρκόφσκι Το καλοκαίρι λοιπόν πέρασε

3.0K Views September 8, 2019 Be first to comment

Αρσένι Ταρκόφσκι Το καλοκαίρι λοιπόν πέρασε
Μία φθινοπωρινή ημέρα πίνακας του Ισαάκ Λεβιτάν (1860-1900)

Το καλοκαίρι λοιπόν πέρασε,

Θαρρείς και δεν υπήρξε.

Στο προσήλιο είναι ζεστά.

Μα δεν φτάνει αυτό μονάχα.

 

Στο χέρι μου απλώθηκαν

Σαν φύλλο πενταδάκτυλο,

Όσα ήταν να συμβούν

Μα δεν φτάνει αυτό μονάχα.

 

Τυχαίο δεν είναι πως

Δεν χάθηκε το καλό και το κακό,

Κάηκαν όλα κι είναι φωτεινά.

Μα δεν φτάνει αυτό μονάχα.

 

Κάτω απ΄ τις φτερούγες της

Τα πήρε και τα έσωσε η ζωή.

Στ’ αλήθεια ήμουν τυχερός.

Μα δεν φτάνει αυτό μονάχα.

 

Δεν έκαψε τα φυλλώματα,

Δεν έσπασε τα κλαδιά…

Γυαλί καθάριο είναι η μέρα

Μα δεν φτάνει αυτό μονάχα.

 

Μετάφραση από τα Ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης®

Вот и лето прошло,

Словно и не бывало.

На пригреве тепло.

Только этого мало.

 

Βсё, что сбыться могло,

Мне, как лист пятипалый,

Прямо в руки легло.

Только этого мало.

 

Понапрасну ни зло,

Ни добро не пропало,

Всё горело светло.

Только этого мало.

 

Жизнь брала под крыло,

Берегла и спасала.

Мне и вправду везло.

Только этого мало.

 

Листьев не обожгло,

Веток не обломало…

День промыт, как стекло.

Только этого мало.

 

Αλεξάντρ ΚαϊντανόφσκιΑντρέι ΤαρκόφσκιΑρσένι Ταρκόφσκιρωσική ποίηση του 20ου αιώναΡωσικό φθινόπωροΣτάλκερ
Share

Previous Post

Σεργκέι Μπουλγκάκοφ Η ρωσική…

In Media kit

Σεργκέι Μπουλγκάκοφ Η ρωσική τραγωδία (για τους Δαίμονες του Ντοστογιέφσκι)

View Post

Next Post

Στάλιν: ας πάρει την Πολωνία…

In Ιστορία

Στάλιν: ας πάρει την Πολωνία η Γερμανία

View Post

Subscribe to our Newsletter

Instagram

Instagram did not return a 200.

Follow Me!

  • Ποίηση
    • Χρυσός αιώνας
    • Αργυρός αιώνας
    • Φωνές
    • Φύλλα
    • Δοκιμές
  • Διήγημα
  • Δοκίμιο
  • Εικαστικά
    • Φωτογραφία
    • Ζωγραφική
  • Cinema
  • Θέατρο
  • Τετράδια ρωσικής σκέψης
    • Φιλοσοφία
    • Θεολογία
    • Αισθητική
    • Ιστορία
  • Blog
  • Εκδηλώσεις
  • Αντίδωρα
  • Media kit
  • Interviews
  • Βιβλιοστάσιο
  • Εκδόσεις s@mizdat
  • Επικοινωνία

© 2018 Περιοδικό Στέπα - All Rights Reserved. Designed by Elena Vasilaki