Αργυρός αιώνας

Τα λουλούδια, οι σφήγκες, το χορτάρι και τα στάχυα το γαλανό του ουρανό και του μεσημεριού ο καύσωνας… θα έρθει…

Μέσα σε κόσμους, στων αστεριών την λάμψη τ’ όνομα επαναλαμβάνω από ένα αστέρι. Όχι γιατί την αγαπούσα, μα γιατί με…

Στο έρημο Μπεντλάμ Αρνούμαι να ζήσω. Με τους λύκους των πλατειών Αρνούμαι να ουρλιάξω. Με τους καρχαρίες των πεδιάδων Αρνούμαι…

Ο Θεός μαζί σας! Γίνετε αρνιά! Γυρνάτε σαν κοπάδια, αγέλες Χωρίς όνειρο, χωρίς δικιά σας σκέψη Πίσω από τον Χίτλερ…

«Έστρωσα για έξι το τραπέζι έξι . . .» Τον πρώτο στίχο μονότονα επαναλαμβάνω Και όλο μια λέξη διορθώνω:…

Νοσταλγώ την πατρίδα! Σκότος Φανερωμένο από παλιά! Μου είναι αδιάφορο παντελώς – Που θα ‘μαι απολύτως μόνη Να ζεις,…

Εξαιτίας του καύσωνα σχηματίζονταν ρυάκια, Από τα ρυάκια σχηματίζονταν ο καύσωνας, Και η νύχτα βγήκε, όπως από το σύννεφο Η…

Δεν ξέρω να γράφω τίποτα. Εκτός από ποιήματα. Είμαι σαν τον Εβραίο βιολιστή σε ένα παλιό ανέκδοτο. «Δεν σας αρέσει…

Αύγουστος θα πει αστέρια Αύγουστος θα πει άστρα, Αύγουστος θα πει τσαμπιά Σταφυλιού και σκλάβες Σκουριασμένε Αύγουστε! Με το βαρύ,…

Δεν ξέρω αν ζούσα. Δεν ξέρω Αν ζω… Στον ουρανό κοιτάζω Τον κόσμο δεν αναγνωρίζω. Δύση και το κορμί…