Written by 8:26 am Blog, Αργυρός αιώνας, Ποίηση

Άννα Αχμάτοβα Μαγιάτικο χιόνι

Διάφανο ξεδιπλώνεται το πέπλο

Στη φρέσκια χλόη κι αδιόρατα λιώνει.

Σκληρή η άνοιξη και παγωμένη

τα πρώτα μπουμπούκια θανατώνει.

Του πρώιμου θανάτου είναι η όψη τρομερή

κι εγώ να κοιτάξω δεν μπορώ στο Θείο δώρο.

Μια θλίψη μέσα μου με κατατρώγει  που ο Δαυίδ ο βασιλιάς

με χιλιετίες μας προίκισε βασιλικά.

 

Μετάφραση από τα Ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης©

 

 

Прозрачная ложится пелена

На свежий дерн и незаметно тает.

Жестокая, студеная весна

Налившиеся почки убивает.

И ранней смерти так ужасен вид,

Что не могу на Божий дар глядеть я.

Во мне печаль, которой царь Давид

По-царски одарил тысячелетья.

 

(Visited 1 times, 1 visits today)
Close