4 Μαρτίου 1911
Συζήτηση με τον Βλ. Ι. Νεμιρόβιτς – Ντάντσενκο.
– Καθίστε παρακαλώ. Λοιπόν, κύριε μου, τι θα θέλετε να πάρετε από εμάς και τι να μας δώσετε;
– Να πάρω ότι μπορώ, να δώσω όμως δεν το έχω σκεφτεί ποτέ.
– Τι ακριβώς θα θέλατε, συγκεκριμένα;
– Να σπουδάσω σκηνοθέτης.
– Πάει να πει μόνο σκηνοθέτης;
– Όχι, θέλω να κάνω όλα όσα μου πείτε.
– Ενδιαφέρεστε από καιρό για το θέατρο;
– Πάντα. Συνειδητά άρχισα να εργάζομαι πριν από οκτώ χρόνια.
– Οκτώ χρόνια; Και τι κάνατε;
– Έχω μια μικρή εμπειρία: έπαιξα, σκηνοθέτησα σε ομίλους, τελειώνω το σχολείο, διδάσκω σε ένα σχολείο[1], ασχολήθηκα πολύ με τον Λ. Α. Σουλέρζσκι, ήμουν μαζί του στο Παρίσι.
– Όντως; Και τι κάνατε εκεί;
– Βοήθησα λίγο τον Λεοπόλντ Αντόνοβιτς.
– Όλα αυτά είναι καλά, μόνο μη ζητάτε πολλά.
– ;
– Ο Μπολεσλάβσκι παίρνει πενήντα ρούβλια. Μπορώ να σας προτείνω σαράντα.
– Σαράντα ρούβλια είναι ικανοποιητικά απολύτως.
– Θα κάνουμε ως εξής: από 15 Μαρτίου ως 10 Αυγούστου θα παίρνετε σαράντα ρούβλια, μετά θα δούμε, θα σας έχουμε δει πώς δουλεύετε.
[1] Ο Βαχτάνγκοφ δίδασκε στη δραματική σχολή του Ζλατίν.
Μετάφραση από τα Ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης
Από την #2 Στέπα
