Έλα, τουλάχιστον να συναντηθούμε στον ύπνο μας.
Έστω στον ύπνο μας
Ν’ ακούσω τη φωνή σου…
Έξω απ’ το παράθυρο,
Κάτι σαν βροχή
Ή χιόνι
Το ΄στρωσε.
Και χτυπά, και χτυπά…
Σ’ έχω τόσο ανάγκη!
Να σ’ έβλεπα.
Να τα θυμάμαι όλα με τη σειρά…
Πίσω από τον τοίχο μιλούν για κάτι.
Δεν ακούω.
Μάλλον όμως για σένα!
Μάλλον
Σου χρωστάω,
Μάλλον την αγάπη δεν την φροντίζω:
Θέλω ν’ ακούσω τη φωνή σου,
Δεν μπορώ!
Προσπαθώ να θυμηθώ το πρόσωπό σου
Δεν μπορώ!…
Έλα, τουλάχιστον να συναντηθούμε στον ύπνο μας!
Πες μου απλά πως θα ‘σαι εκεί.
Και φτάνει.
Θα ξυπνήσω
Και θα νιώσω καλύτερα…
Μάλλον αύριο
Ο ταχυδρόμος θα φέρει
Το γράμμα σου.
Και τι να το κάνω;
Μ’ ακούς;
Πρέπει να με καταλάβεις,
Αεροπορικώς το στείλεις,
Είτε εξπρές,
Έτσι κι αλλιώς τέσσερις μέρες θα περάσουν.
Τέσσερις μέρες!
Και τι θα έχει στο μεταξύ συμβεί
Θα το διαβάσω στα γράμματα;
Σαν ηχώ της θύελλας, θα έρθουν…
Έλα να συναντηθούμε,
Σε περιμένω πολύ
Έστω και στον ύπνο μου!
Γιατί δεν
Θα αντέξω
Τη νύχτα
Θα βγω
Χωρίς καπέλο,
Χωρίς παλτό…
Έλα να συναντηθούμε
Αλλιώς
Θα σ’ αγαπάω πιο πολύ!
Μετάφραση από τα Ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης©
Хотя б во сне давай увидимся с тобой.
Пусть хоть во сне
твой голос зазвучит…
В окно —
не то дождем,
не то крупой
с утра заладило.
И вот стучит, стучит…
Как ты необходима мне теперь!
Увидеть бы.
Запомнить все подряд…
За стенкою о чём-то говорят.
Не слышу.
Но, наверно,— о тебе!..
Наверное,
я у тебя в долгу,
любовь, наверно, плохо берегу:
хочу услышать голос —
не могу!
Лицо пытаюсь вспомнить —
не могу!..
…Давай увидимся с тобой хотя б во сне!
Ты только скажешь, как ты там.
И всё.
И я проснусь.
И легче станет мне…
Наверно, завтра
почта принесет
письмо твое.
А что мне делать с ним?
Ты слышишь?
Ты должна понять меня —
хоть авиа,
хоть самым скоростным,
а все равно пройдет четыре дня.
Четыре дня!
А что за эти дни
случилось —
разве в письмах я прочту?!
Как эхо от грозы, придут они…
Давай увидимся с тобой —
я очень жду —
хотя б
во сне!
А то я
не стерплю,
в ночь
выбегу
без шапки,
без пальто…
Увидимся давай с тобой,
а то…
А то тебя сильней я полюблю.
