Χτίσαμε τις πόλεις για εμάς και όχι για να απομονωθούμε
Από την βαρβαρότητα. Έτσι ζούσαμε,
Μέχρι που ήρθε η διαταγή να πάμε στις φωλιές μας
Από τις νυχτερίδες. Οι φίλοι τους, τα κογιότ
Ζουν στις γέφυρες, στα σοκάκια, στα περιστύλια.
Τι να τα κάνετε, μας λένε, εσείς οι αρρωστημένοι μάγοι,
Τα σιντριβάνια, εκεί χορεύουν οι ιπποπόταμοι.
Τα αγριογούρουνα ήρθαν να δουν το κλειστό γραφείο,
Οι αλεπούδες χαζεύουν τις σβηστές πινακίδες,
Χθες υπήρχαν οι ερεθισμένες υποφύσεις
Ή οι υποθάλαμοι και σήμερα έχουν μεταμορφωθεί σε κράμβες.
Δεν πειράζει όμως, μόνοι μας λέγαμε πως τα άγρια ζώα είναι πιο όμορφα,
Ας γλεντούν, όσο ζούμε στις κυψέλες, στις πέργκολες, στις φωλιές
Τρώμε το πλιγούρι μας,
Με τον φόβο των προστίμων για να αποφύγουμε τις εξάρσεις
Ή τον θάνατο, αν βγεις στην πόλη.
Και τα παγώνια, οι ηγέτες του έθνους μας, σαν να
Τσιμπολογούν τα σπόρια των αριθμών, κομματιάζουν τα νούμερα,
Πολλαπλασιάζοντας με το μηδέν, υπολογίζοντας τα προβλήματα,
Σαν κότες ή γερασμένοι γρύπες.
Βρίσκομαι σε κατ’ οίκον περιορισμό, άθελα μου σαν ασκητής,
Ο κόσμος έχει κάνει παύση. Οι σωτήρες δεν θα έρθουν από εκεί
Που τους περιμέναμε, αλλά από το παζάρι των πουλερικών.
Τόσο δύσκολα χτίσαμε, τόσο εύκολα καταστρέψαμε.
Απρίλιος 2020
Μετάφραση από τα Ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης©
Города мы строили для себя же, не для кого-то,
отделиться от дикобразия. Так и жили,
пока не пришел приказ разойтись по норам –
от летучих мышей. Их друзья, койоты
обживают мосты, переулочки, перистили.
Зачем, говорят, вам, кудесникам хворым,
фонтаны, тут плещутся бегемоты.
Кабаны пришли поглазеть на закрытый офис,
лисы разглядывают погасшие брендобуквы,
вчера еще будоражившие гипофиз
или гипоталамус, превращенные ныне в брюквы.
Это ладно, сами же говорили, что звери краше,
пусть гуляют, пока мы в ульях, берлогах, норах
едим свою гречневую кашу,
в страхе штрафов сиречь поборов
или смерти, коль выйдешь в город.
А что же павлины, лидеры наций как бы,
клюют по зернышку числа, терзают цифры,
умножаясь на ноль, подсчитывая траблы –
то ли куры, то ли состарившиеся грифы.
Я сижу под домашним арестом, невольный инок,
мир стоит на паузе. Не туда свернувшие
ждут спасителей, а не птичий рынок.
Мы так трудно строили, так легко разрушили.
апрель 2020
