4 Μαρτίου 1911

Συζήτηση με τον Βλ. Ι. Νεμιρόβιτς – Ντάντσενκο.

– Καθίστε παρακαλώ. Λοιπόν, κύριε μου, τι θα θέλετε να πάρετε από εμάς και τι να μας δώσετε;

– Να πάρω ότι μπορώ, να δώσω όμως δεν το έχω σκεφτεί ποτέ.

– Τι ακριβώς θα θέλατε, συγκεκριμένα;

– Να σπουδάσω σκηνοθέτης.

– Πάει να πει μόνο σκηνοθέτης;

– Όχι, θέλω να κάνω όλα όσα μου πείτε.

– Ενδιαφέρεστε από καιρό για το θέατρο;

– Πάντα. Συνειδητά άρχισα να εργάζομαι πριν από οκτώ χρόνια.

– Οκτώ χρόνια; Και τι κάνατε;

– Έχω μια μικρή εμπειρία: έπαιξα, σκηνοθέτησα σε ομίλους, τελειώνω το σχολείο, διδάσκω σε ένα σχολείο[1], ασχολήθηκα πολύ με τον Λ. Α. Σουλέρζσκι, ήμουν μαζί του στο Παρίσι.

– Όντως; Και τι κάνατε εκεί;

– Βοήθησα λίγο τον Λεοπόλντ Αντόνοβιτς.

– Όλα αυτά είναι καλά, μόνο μη ζητάτε πολλά.

– ;

– Ο Μπολεσλάβσκι παίρνει πενήντα  ρούβλια. Μπορώ να σας προτείνω σαράντα.

– Σαράντα ρούβλια είναι ικανοποιητικά απολύτως.

– Θα κάνουμε ως εξής: από 15 Μαρτίου ως 10 Αυγούστου θα παίρνετε σαράντα ρούβλια, μετά θα δούμε, θα σας έχουμε δει πώς δουλεύετε.

[1] Ο Βαχτάνγκοφ δίδασκε στη δραματική σχολή του Ζλατίν.

Μετάφραση από τα Ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης

Από την #2 Στέπα