Η Ελένη Παρχαρίδου γεννήθηκε στη Μόσχα, στις 17 Νοέμβρη του 1985 από μητέρα Ουκρανή και πατέρα Έλληνα.

2003-2007: Σπούδασε ζωγραφική και αγιογραφία στη Σχολή Βυζαντινής Ζωγραφικής της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς, με καθηγητές τους Τ. Μισούρα, Κ. Μαρκόπουλο, Γ. Μποζά και Ν. Λιόντα.

2006-2013: Σπούδασε ζωγραφική στο Τμήμα Εικαστικών κ Εφαρμοσμένων Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με καθηγητές τους Κ. Μορταράκο και Δ. Ζουρούδη.

Ατομικές εκθέσεις:
2013 «Моя Игра», έκθεση ζωγραφικής, Αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος

Ομαδικές εκθέσεις:
2013 «2 thepoint», Αγγέλων Βήμα, Αθήνα
2012 «Δεύτερο», Κέντρο Χαρακτικής Ήλιος, Θεσσαλονίκη
2011 «40,65ο Ν 22,09ο Ε», Συνέκθεση του Κυριάκου Μορταράκου με 7 τελειόφοιτους του 2ου εργαστηρίου ΑΣΚΤ Θεσ/νίκης, Αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος, Αθήνα2007 Ομαδική έκθεση τελειοφοίτων, Σχολή Βυζαντινής Αγιογραφίας, Παλαιό Ταχυδρομείο Πειραιά

Σε ονειρεύτηκα ξανά, με χρώματα, σε σκηνή θορυβώδη,

Τρελή, σαν πάθος, σαν όνειρο  ήρεμη.

Αλεξάντρ Μπλοκ

Νηστεύει η ψυχή μου από πάθη

και το σώμα μου ολόκληρο την ακολουθεί.

Νίκος Καρούζος

 

Όσο απομακρύνεσαι, σε πλησιάζω

Γιάννης Ρίτσος

Τέλος διακρίνω τον
βαθύ καθρέφτη
καθώς τεράστιο κάδρο δίπλα στ’ άλλα
και μέσα εκεί
παιδί
τον εαυτό μου
στη μέση μιας απέραντης ερήμου

Κρατώντας θυμιατήρι και λαμπάδα.

Ορέστης Αλεξάκης

Ω, πόσο γλυκιά ήταν η γη όταν ήμασταν μαζί.

Άννα Αχμάτοβα

Σ’ αγαπώ, δεν μπορώ
Τίποτ’ άλλο να πω
Πιο βαθύ, πιο απλό
Πιο μεγάλο!

Μυρτιώτισσα

Εκεί που βυθίστηκα για να σε βρω
έχει χαθεί πια το ον
κι άλαλος ο προφήτης της καρδιάς μου.
Είσαι σε μια μορφή απόλυτη
απρόσιτη και στη ζωή την ίδια,
μια άσπρη κηλίδα είσαι
λίγο θολό νερό.

Κατερίνα Αγγελάκη – Ρουκ

Είσουν σαν μια σιγή που την διαπερά ο άνεμος.

Ανδρέας Εμπειρίκος

Γεμάτη είναι ακόμη

η ψυχή με επιθυμίες

τις αναμνήσεις του ονείρου

αναζητά.

Αλεξάντρ Πούσκιν