Εξαιρετικά νεαρή καλλονή,

Μα όχι του αιώνα μας,

Οι δυο μαζί δε κάνουμε, μα εκείνη η τρίτη,

Ποτέ δε μας αφήνει.

Εσύ σέρνεις την πολυθρόνα προς το μέρος της,

Εγώ απλόχερα ανταλλάσω μαζί της άνθη…

Τι κάνουμε, ούτε κι οι ίδιοι ξέρουμε,

Μα κάθε στιγμή που περνά είναι όλο και πιο τρομερά.

Σαν αποφυλακισμένοι,

Γνωρίζουμε κάτι τρομερό ο ένας

Για τον άλλον. Είμαστε σε ένα κύκλο της κόλασης,

Ίσως όμως να μην είμαστε εμείς.

5 Ιουλίου 1963

Κομάροβο

Μετάφραση από τα Ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης (C)