• Ποίηση
    • Χρυσός αιώνας
    • Αργυρός αιώνας
    • Φωνές
    • Φύλλα
    • Δοκιμές
  • Διήγημα
  • Δοκίμιο
  • Εικαστικά
    • Φωτογραφία
    • Ζωγραφική
  • Cinema
  • Θέατρο
  • Τετράδια ρωσικής σκέψης
    • Φιλοσοφία
    • Θεολογία
    • Αισθητική
    • Ιστορία
  • Blog
  • Εκδηλώσεις
  • Αντίδωρα
  • Media kit
  • Interviews
  • Βιβλιοστάσιο
  • Εκδόσεις s@mizdat
  • Επικοινωνία
 

Στέπα

Επιθεώρηση ρωσικού πολιτισμού
  • Ποίηση
    • Χρυσός αιώνας
    • Αργυρός αιώνας
    • Φωνές
    • Φύλλα
    • Δοκιμές
  • Διήγημα
  • Δοκίμιο
  • Εικαστικά
    • Φωτογραφία
    • Ζωγραφική
  • Cinema
  • Θέατρο
  • Τετράδια ρωσικής σκέψης
    • Φιλοσοφία
    • Θεολογία
    • Αισθητική
    • Ιστορία
  • Blog
  • Εκδηλώσεις
  • Αντίδωρα
  • Media kit
  • Interviews
  • Βιβλιοστάσιο
  • Εκδόσεις s@mizdat
  • Επικοινωνία

Στέπα

  • Ποίηση
    • Χρυσός αιώνας
    • Αργυρός αιώνας
    • Φωνές
    • Φύλλα
    • Δοκιμές
  • Διήγημα
  • Δοκίμιο
  • Εικαστικά
    • Φωτογραφία
    • Ζωγραφική
  • Cinema
  • Θέατρο
  • Τετράδια ρωσικής σκέψης
    • Φιλοσοφία
    • Θεολογία
    • Αισθητική
    • Ιστορία
  • Blog
  • Εκδηλώσεις
  • Αντίδωρα
  • Media kit
  • Interviews
  • Βιβλιοστάσιο
  • Εκδόσεις s@mizdat
  • Επικοινωνία

In Blog, Ποίηση

Μαρκ Σαγκάλ Η σκάλα του Ιακώβ

1.2K Views May 20, 2017 Be first to comment

Μαρκ Σαγκάλ Η σκάλα του Ιακώβ
Μάρκ Σαγκάλ

Στον κόσμο γυρνώ σαν σε δάσος-

στα χέρια και στα πόδια.

Φύλλο από ένα δέντρο πέφτει,

τον φόβο μέσα μου ξυπνάει.

 

Ζωγραφίζω όλα όσα ο ύπνος αγκαλιάζει,

και μετά

το χιόνι το δάσος σκεπάζει – ο πίνακάς μου,

είναι ένα απόκοσμο τοπίο

όπου εγώ

απ’ τα παλιά τα χρόνια τα πολλά στέκομαι.

 

Και περιμένω να μ’ αγκαλιάσει το θαύμα του άλλου κόσμου,

ζεσταίνει  την καρδιά μου και διώχνει τον φόβο.

Έλα, σε περιμένω παντού.

 

Κρατώντας τα χέρια, αχ,

θα πετάξουμε, ανεβαίνοντας στην σκάλα του Ιακώβ.

 

Μετάφραση από τα Ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης ©

 

Лестница Иакова

 

Я по миру хожу как в лесу —

на руках и ногах.

С дерева лист опадает,

во мне пробуждая страх.

 

Я рисую все это, объятое сном,

а потом

снегопад засыпает лес — картину мою,

потусторонний ландшафт,

где я

давно уже, долгие годы стою.

 

И жду, что обнимет меня нездешнее чудо,

сердце согреет мое и прогонит страх.

Ты появись, я жду тебя — отовсюду.

 

И об руку, ах,

мы с тобой полетим, поднимаясь по лестнице Иакова.

Μαρκ Σαγκάλ
Share

No Comments

Leave a Comment

Previous Post

Αλεξάντρ Σολζενίτσιν Στον ερχομό…

In Διήγημα

Αλεξάντρ Σολζενίτσιν Στον ερχομό της μέρας

View Post

Next Post

O Σεργκέι Αβέριντσεφ αποχαιρετάει τον…

In Blog

O Σεργκέι Αβέριντσεφ αποχαιρετάει τον Αντρέι Σάχαροφ (προδημοσίευση)

View Post

  • Ποίηση
    • Χρυσός αιώνας
    • Αργυρός αιώνας
    • Φωνές
    • Φύλλα
    • Δοκιμές
  • Διήγημα
  • Δοκίμιο
  • Εικαστικά
    • Φωτογραφία
    • Ζωγραφική
  • Cinema
  • Θέατρο
  • Τετράδια ρωσικής σκέψης
    • Φιλοσοφία
    • Θεολογία
    • Αισθητική
    • Ιστορία
  • Blog
  • Εκδηλώσεις
  • Αντίδωρα
  • Media kit
  • Interviews
  • Βιβλιοστάσιο
  • Εκδόσεις s@mizdat
  • Επικοινωνία

© 2018 Περιοδικό Στέπα - All Rights Reserved. Designed by Elena Vasilaki