Τα δάκρυά μου είναι πέτρες που πέφτουν,

λιώνουν και στο ποτάμι κυλούν

και πλέουν, σαν λουλούδια στο νερό –

να, η ζωή μου, Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί;

 

Να τη, η ζωή μου. Αναπνέω.

Σε περιμένω.

Περιμένω.

Είσαι μαζί μου – αλλά σε κάποια

απόσταση από μένα. Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί;

 

Λέξη ανθρώπινη δεν ακούω.

Σταυροδρόμια μονοπατιών και δασών.

Με χαμόγελο την κάθε μέρα μου ξεκινώ

Περιμένοντας Εσένα, Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί;

 

Μέρα την μέρα τον σταυρό μου κουβαλώ.

Με κλωτσούν και με χέρια δεμένα οδηγούν.

Σιγοσβήνει το φως και μέρα γίνεται νύχτα…

Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί μ’ εγκατέλειψες;

 

Μετάφραση από τα Ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης ©

 

Слезы мои

 

Слезы мои — это камни падают,
тают и в реку впадают
и плывут, как цветы по воде —
вот она, жизнь моя, Боже Мой, Боже Мой, для чего?

Вот она, жизнь моя. Я дышу.
Я жду Тебя.
Жду.
Ты со мной — но в какой
дали от меня, Боже Мой, Боже Мой, для чего?

Слова не слышу людского.
Перекрестья дорог и лесов.
Каждый свой день начинаю с улыбкой
в ожиданье Тебя, Боже Мой, Боже Мой, для чего?

День за днем я несу свой крест.
И пинают меня, и, за руку взявши, ведут.
И меркнет свет, и день превращается в ночь…
Боже Мой, Боже Мой, для чего ты меня оставил?