• Ποίηση
    • Χρυσός αιώνας
    • Αργυρός αιώνας
    • Φωνές
    • Φύλλα
    • Δοκιμές
  • Διήγημα
  • Δοκίμιο
  • Εικαστικά
    • Φωτογραφία
    • Ζωγραφική
  • Cinema
  • Θέατρο
  • Τετράδια ρωσικής σκέψης
    • Φιλοσοφία
    • Θεολογία
    • Αισθητική
    • Ιστορία
  • Blog
  • Εκδηλώσεις
  • Αντίδωρα
  • Media kit
  • Interviews
  • Βιβλιοστάσιο
  • Εκδόσεις s@mizdat
  • Επικοινωνία
 

Στέπα

Επιθεώρηση ρωσικού πολιτισμού
  • Ποίηση
    • Χρυσός αιώνας
    • Αργυρός αιώνας
    • Φωνές
    • Φύλλα
    • Δοκιμές
  • Διήγημα
  • Δοκίμιο
  • Εικαστικά
    • Φωτογραφία
    • Ζωγραφική
  • Cinema
  • Θέατρο
  • Τετράδια ρωσικής σκέψης
    • Φιλοσοφία
    • Θεολογία
    • Αισθητική
    • Ιστορία
  • Blog
  • Εκδηλώσεις
  • Αντίδωρα
  • Media kit
  • Interviews
  • Βιβλιοστάσιο
  • Εκδόσεις s@mizdat
  • Επικοινωνία

Στέπα

  • Ποίηση
    • Χρυσός αιώνας
    • Αργυρός αιώνας
    • Φωνές
    • Φύλλα
    • Δοκιμές
  • Διήγημα
  • Δοκίμιο
  • Εικαστικά
    • Φωτογραφία
    • Ζωγραφική
  • Cinema
  • Θέατρο
  • Τετράδια ρωσικής σκέψης
    • Φιλοσοφία
    • Θεολογία
    • Αισθητική
    • Ιστορία
  • Blog
  • Εκδηλώσεις
  • Αντίδωρα
  • Media kit
  • Interviews
  • Βιβλιοστάσιο
  • Εκδόσεις s@mizdat
  • Επικοινωνία

In Αργυρός αιώνας, Ποίηση

Βλαδίμηρος Σολοβιόφ Εμμανουήλ

1.4K Views December 26, 2017 Be first to comment

Βλαδίμηρος Σολοβιόφ Εμμανουήλ
Ρωσική εικόνα 1501- 1502

Χάθηκε στο σκοτάδι των αιώνων εκείνη η νύχτα,

όταν η γη στου ουρανού ξαπόστασε την αγκαλιά

κουρασμένη από τη μοχθηρία και την ανησυχία,

γεννήθηκε κοντά μας ο Θεός μέσα στην ησυχία.

 

Πολλά είναι τώρα πια αδύνατα:

οι βασιλιάδες δεν κοιτούν στον ουρανό,

ούτε οι βοσκοί ακούν στην ερημιά

πως οι αγγέλοι συζητούν για το Θεό.

 

Το αιώνιο εκείνη τη νύχτα φανερώθηκε,

ήταν ανέγγιχτο απ’ το χρόνο,

κι ο Λόγος πάλι στη ψυχή σου γεννήθηκε,

γεννημένο μέσα στην κούνια από καιρό.

 

Ναι! Μαζί μας είναι ο Θεός και όχι εκεί, στην γαλανή σκηνή,

δεν είναι πέρα από τα σύνορα κόσμων αναρίθμητων,

μήτε στην μοχθηρή φωτιά, μήτε σε ανάσα θυελλώδη,

ούτε και στων αιώνων την κοιμισμένη μνήμη.

 

Εδώ είναι τώρα πια, μέσα στην ματαιοδοξία τυχαία,

των φροντίδων της ζωής στο ρεύμα το θολό,

μα ξέρεις πια το χαρούμενο μυστικό:

μαζί μας είναι ο Θεός! Αιώνιοι είμαστε, αδύναμο είναι το κακό.

 

Μετάφραση από τα Ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης ©

 

Во тьму веков та ночь уж отступила,

Когда, устав от злобы и тревог,

Земля в объятьях неба опочила

И в тишине родился с-нами-Бог.

 

И многое уж невозможно ныне:

Цари на небо больше не глядят,

И пастыри не слушают в пустыне,

Как ангелы про Бога говорят.

 

Но вечное, что в эту ночь открылось,

Несокрушимо временем оно,

И Слово вновь в душе твоей родилось,

Рожденное под яслями давно.

 

Да! С нами Бог,- не там, в шатре лазурном,

Не за пределами бесчисленных миров,

Не в злом огне, и не в дыханье бурном,

И не в уснувшей памяти веков.

 

Он здесь, теперь,- средь суеты случайной,

В потоке мутном жизненных тревог

Владеешь ты всерадостною тайной:

Бессильно зло; мы вечны; с нами Бог!

 

Βλαδίμηρος Σολοβιόφ
Share

No Comments

Leave a Comment

Previous Post

Ιωσήφ Μπρόντσκι Η δεύτερη…

In Ποίηση

Ιωσήφ Μπρόντσκι Η δεύτερη ημέρα των Χριστουγέννων

View Post

Next Post

Σεργκέι Γιεσένιν Το τελευταίο ποίημα

In Αργυρός αιώνας

Σεργκέι Γιεσένιν Το τελευταίο ποίημα

View Post

  • Ποίηση
    • Χρυσός αιώνας
    • Αργυρός αιώνας
    • Φωνές
    • Φύλλα
    • Δοκιμές
  • Διήγημα
  • Δοκίμιο
  • Εικαστικά
    • Φωτογραφία
    • Ζωγραφική
  • Cinema
  • Θέατρο
  • Τετράδια ρωσικής σκέψης
    • Φιλοσοφία
    • Θεολογία
    • Αισθητική
    • Ιστορία
  • Blog
  • Εκδηλώσεις
  • Αντίδωρα
  • Media kit
  • Interviews
  • Βιβλιοστάσιο
  • Εκδόσεις s@mizdat
  • Επικοινωνία

© 2018 Περιοδικό Στέπα - All Rights Reserved. Designed by Elena Vasilaki