Κι όπως στου χωρισμού τις μέρες συμβαίνει συχνά

το φάντασμα των πρώτων ημερών επέστρεψε  ξανά

και ορμητικά μας ήρθε η ασημένια η ιτιά

με τη μεγαλοπρέπεια των κλαδιών της την σταχτιά.

 

Κι εμείς, εξαντλημένοι, πικραμένοι, χλευασμένοι

Χωρίς το βλέμμα από τη γη να σηκώσουμε τρομαγμένοι

το ευλογημένο κελάηδισμα του πουλιού ακούμε

χαρούμενοι που ο ένας τον άλλον κρατήσαμε.

1944

 

Μετάφραση από τα Ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης©

 

И, как всегда бывает в дни разрыва,

К нам постучался призрак первых дней,

И ворвалась серебряная ива

Седым великолепием ветвей.

 

Нам, исступленным, горьким и надменным,

Не смеющим глаза поднять с земли,

Запела птица голосом блаженным

О том, как мы друг друга берегли.

1944 г.