Οι καμπάνες χτυπούν και τ’ αυγά στην πιατέλα

Ζεσταίνουν την ψυχή με χαρά.

Πείτε μου άνθρωποι, υπάρχει κάτι πιο φωτεινό

Από το Πάσχα τον Απρίλιο;

 

Χαϊδεύουν, αγαπημένη μου οι αχτίδες το χορτάρι,

Φράσεις κομμένες ακούγονται απ’ το σοκάκι…

Πηγαινοέρχομαι ήρεμα απ’ τη βεράντα στο κατώι,

Τα βήματα μετρώντας στο σανίδι.

 

Στον ουρανό, λαμποκοπάει το χάραμα

Κυματιστά ηχεί της πασχαλιάς η καμπάνα.

Στους γείτονες κλαίει πικρά

Του γραμμοφώνου η πλάκα,

 

Της αποκρίνονται συνέχεια και μελαγχολικά

Του ακορντεόν παιξίματα απ’ την κουζίνα….

Υπήρξανε πολλά, αχ, έγιναν πολλά…

Μα παρελθόν σήκω και φύγε τώρα!

 

Όχι, δεν βοηθούν ούτε τ’ αυγά στην πιατέλα!

Κάηκαν οι αχτίδες… είναι αργά….

Πείτε μου άνθρωποι, τι είναι απελπισμένο πιο πολύ

Από το Πάσχα τον Απρίλη;

Πάσχα 1910

Μόσχα

 

Μετάφραση από τα ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης ©

 

Пасха в апреле

 

Звон колокольный и яйца на блюде
Радостью душу согрели.
Что лучезарней, скажите мне, люди,
Пасхи в апреле?

Травку ласкают лучи, догорая,
С улицы фраз отголоски…
Тихо брожу от крыльца до сарая,
Меряю доски.

В небе, как зарево, внешняя зорька,
Волны пасхального звона…
Вот у соседей заплакал так горько
Звук граммофона,

 

Вторят ему бесконечно-уныло
Взвизги гармоники с кухни…
Многое было, ах, многое было…
Прошлое, рухни!

 

Όχι, δεν βοηθούν ούτε τ’ αυγά στην πιατέλα!

Κάηκαν οι αχτίδες… είναι αργά….

Πείτε μου άνθρωποι, τι είναι απελπισμένο πιο πολύ

Από το Πάσχα τον Απρίλη;

Πάσχα 1910

Μόσχα

Нет, не помогут и яйца на блюде!
Поздно… Лучи догорели…
Что безнадёжней, скажите мне, люди,
Пасхи в апреле?

Москва. Пасха. 1910