• Ποίηση
    • Χρυσός αιώνας
    • Αργυρός αιώνας
    • Φωνές
    • Φύλλα
    • Δοκιμές
  • Διήγημα
  • Δοκίμιο
  • Εικαστικά
    • Φωτογραφία
    • Ζωγραφική
  • Cinema
  • Θέατρο
  • Τετράδια ρωσικής σκέψης
    • Φιλοσοφία
    • Θεολογία
    • Αισθητική
    • Ιστορία
  • Blog
  • Εκδηλώσεις
  • Αντίδωρα
  • Media kit
  • Interviews
  • Βιβλιοστάσιο
  • Εκδόσεις s@mizdat
  • Επικοινωνία
 

Στέπα

Επιθεώρηση ρωσικού πολιτισμού
  • Ποίηση
    • Χρυσός αιώνας
    • Αργυρός αιώνας
    • Φωνές
    • Φύλλα
    • Δοκιμές
  • Διήγημα
  • Δοκίμιο
  • Εικαστικά
    • Φωτογραφία
    • Ζωγραφική
  • Cinema
  • Θέατρο
  • Τετράδια ρωσικής σκέψης
    • Φιλοσοφία
    • Θεολογία
    • Αισθητική
    • Ιστορία
  • Blog
  • Εκδηλώσεις
  • Αντίδωρα
  • Media kit
  • Interviews
  • Βιβλιοστάσιο
  • Εκδόσεις s@mizdat
  • Επικοινωνία

Στέπα

  • Ποίηση
    • Χρυσός αιώνας
    • Αργυρός αιώνας
    • Φωνές
    • Φύλλα
    • Δοκιμές
  • Διήγημα
  • Δοκίμιο
  • Εικαστικά
    • Φωτογραφία
    • Ζωγραφική
  • Cinema
  • Θέατρο
  • Τετράδια ρωσικής σκέψης
    • Φιλοσοφία
    • Θεολογία
    • Αισθητική
    • Ιστορία
  • Blog
  • Εκδηλώσεις
  • Αντίδωρα
  • Media kit
  • Interviews
  • Βιβλιοστάσιο
  • Εκδόσεις s@mizdat
  • Επικοινωνία

In Αργυρός αιώνας, Ποίηση

Κωνσταντίν Μπάλμοντ Σ’ αγαπώ

1.8K Views May 19, 2018 Be first to comment

Κωνσταντίν Μπάλμοντ Σ’ αγαπώ

 

Σ’ αγαπώ πιο πολύ απ’ την Θάλασσα, τον Ουρανό και το Τραγούδι,

Σ’ αγαπώ πιο πολύ απ’ τις μέρες που μέλλει να ζω στη γη.

Είσαι φέγγεις μονάχη, στην ησυχία της μοναξιάς σαν αστέρι.

Είσαι το καράβι που δεν βουλιάζει στα όνειρα, τα κύματα και το σκοτάδι.

 

Σ’ αγάπησα άξαφνα, ευθύς, απεγνωσμένα,

Σ’ είδα σαν τον τυφλό που ανοίγει τα μάτια ξαφνικά,

Βλέποντας, απορεί που στον κόσμο υπάρχει άγαλμα,

Πως αναβλύζουν πλούσια τα γαλανά σμαράγδια.

 

Θυμάμαι. Άνοιξες το βιβλίο κι ακούστηκε των σελίδων το θρόισμα.

Ρώτησα: «Τώρα που στην ψυχή ο πάγος λιώνει, νιώθεις καλά;»

Μου έγνεψες τρεμοπαίζοντας για μια στιγμή τα μάτια.

Μα σ’ αγαπώ, κι έρωτας, για την αγαπημένη υμνεί τον έρωτα.

 

Μετάφραση από τα Ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης©

 

Я люблю тебя больше, чем Море, и Небо, и Пение,

Я люблю тебя дольше, чем дней мне дано на земле.

Ты одна мне горишь, как звезда в тишине отдаления,

Ты корабль, что не тонет ни в снах, ни в волнах,ни во мгле.

 

Я тебя полюбил неожиданно, сразу, нечаянно,

Я тебя увидал – как слепой вдруг расширит глаза

И, прозрев, поразится, что в мире изваянность спаяна,

Что избыточно вниз, в изумруд, излилась бирюза.

 

Помню. Книгу раскрыв, ты чуть-чуть шелестела страницами.

Я спросил: “Хорошо, что в душе преломляется лед?”

Ты блеснула ко мне, вмиг узревшими дали, зеницами.

И люблю – и любовь – о любви – для любимой – поет.

 

 

Αργυρός αιώναςερωτική ρωσική ποίησηΚωνσταντίν ΜπάλμοντΟ έρωτας στη ρωσική ποίησηρωσική ποίηση
Share

Previous Post

Βαρλάμ Σαλάμοφ Απάθεια

In Διήγημα

Βαρλάμ Σαλάμοφ Απάθεια

View Post

Next Post

Το μυστήριο του τάφου του…

In Ιστορία

Το μυστήριο του τάφου του Γκόγκολ

View Post

  • Ποίηση
    • Χρυσός αιώνας
    • Αργυρός αιώνας
    • Φωνές
    • Φύλλα
    • Δοκιμές
  • Διήγημα
  • Δοκίμιο
  • Εικαστικά
    • Φωτογραφία
    • Ζωγραφική
  • Cinema
  • Θέατρο
  • Τετράδια ρωσικής σκέψης
    • Φιλοσοφία
    • Θεολογία
    • Αισθητική
    • Ιστορία
  • Blog
  • Εκδηλώσεις
  • Αντίδωρα
  • Media kit
  • Interviews
  • Βιβλιοστάσιο
  • Εκδόσεις s@mizdat
  • Επικοινωνία

© 2018 Περιοδικό Στέπα - All Rights Reserved. Designed by Elena Vasilaki