Σάν σήμερα, στίς 19 Ἰουλίου τοῦ 1903 ἔγινε ἡ ἐπίσημη ἀνακήρυξη τοῦ Στάρετς τῆς Χαρᾶς καί τῆς Εἰρήνης Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ, σέ Ἅγιο.

Οἱ προετοιμασίες εἶχαν ἀρχίσει πολύ νωρίτερα στήν Μονή τοῦ Σάρωφ , καί τήν ἀγαπημένη του Μικρή Ἔρημο: τήν ταπεινή του ἴζμπα μέσα στό δάσος. Τόν φετεινό Ἰούλιο τοῦ 2018, δηλαδή 115 χρόνια ἀργότερα, κοιμήθηκε ἡ χαριτωμένη ποιήτρια καί φίλη Γιώτα Ἀργυροπούλου.

Ὁ Μεγάλος Πνευματοφόρος Ἅγιος  ἔδειξε ἀσυνήθιστα πλούσια στοργή καί φροντίδα στίς Ρωσίδες τῆς ἐποχῆς του: ἀγράμματες ἀγρότισσες, εὔπορες καί καλλιεργημένες πριγκίπισσες, γερόντισσες, νέες κοπέλες, παιδοῦλες, καί προικισμένες μέ θεῖα δῶρα Σαλές. Πίστευε πώς στό σκληρό μέλλον ἔχουν νά ἐπιτελέσουν ἕνα σπουδαῖο ἔργο καί προετοίμαζε γι’ αὐτό τίς «ὀρφανές του», τίς ἀδελφοῦλες τῆς Μονῆς τοῦ Ντιβιέγεβο καί τοῦ Μύλου.

Εἴθε ὁ Στάρετς, στόν ὁποῖο ἡ Θεοτόκος ἐμφανιζόταν καί τόν ἀποκαλοῦσε τρυφερά  «Ἐκλεκτό Της» καί «Ἀπό τήν δική Της γενιά», νά καλωσορίσει καί τήν δική μας  Πανα – Γιώτα  στό Φῶς πού ἐκεῖνος, κι ἀπό τήν ἐπίγεια ζωή του, γνώρισε μέ ὁλόκληρη τήν ψυχοσωματική του ὑπόσταση.