Μήνας της γρίπης και της θλίψης ο Οκτώβρης,

Μα το προλεταριάτο των πτηνών τα σπουργίτια

Καταλαμβάνουν τις εγκαταλειμμένες φωλιές

Εστίες, σα να ‘ταν τα Χειμερινά ανάκτορα.

Και, φυσικά, παντού είναι τα κοράκια.

Αν και γενικά για των πουλιών τα μυαλά

Δεν υπάρχει η έννοια χειρότερη του χειμώνα,

Όταν την πτήση φοβάται τρομερά

Ο μακρομύτης Ίκαρος του Βορρά.

Γι’ αυτό και το διαπεραστικό «κρα»

Ηχεί για μας σαν πατριώτη άσμα.

1967

Μετάφραση από τα ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης ©

 

Октябрь – месяц грусти и простуд,

а воробьи – пролетарьят пернатых –

захватывают в брошенных пенатах

скворечники, как Смольный институт.

И воронье, конечно, тут как тут.

Хотя вообще для птичьего ума

понятья нет страшнее, чем зима,

куда сильней страшится перелета

наш длинноносый северный Икар.

И потому пронзительное “карр!”

звучит для нас как песня патриота.

1967