Στον ουρανό ολόγιομο στέκει το φεγγάρι 

η σκιά της νύχτας μένει ακίνητη, 

βασίλισσα είναι χωρίς να ξέρει 

πως της αυγής η ώρα φτάνει,- 

 

η μία μετά την άλλη αργά, δειλά 

προβάλει του πρωινού η αχτίδα. 

Μα στα ουράνια ολάκερα  

γιορτάζει ακόμη η νύχτα.  

 

Μετά από δυο τρεις μόνο στιγμές 

Η νύχτα τη γη εγκαταλείπει  

Κι υπέρλαμπρος μας έρχεται  

Ο κόσμος της ημέρας.  

Δεκέμβριος 1859  

 

Μετάφραση από τα Ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης© 

 

ДЕКАБРЬСКОЕ УТРО 

На небе месяц – и ночная 

Еще не тронулася тень, 

Царит себе, не сознавая, 

Что вот уж встрепенулся день, – 

Что хоть лениво и несмело 

Луч возникает за лучом. 

А небо так еще всецело 

Ночным сияет торжеством. 

Но не пройдет двух-трех мгновений, 

Ночь испарится над землей, 

И в полном блеске проявлений 

Вдруг нас охватит мир дневной… 

Декабрь 1859