Δεν ήμασταν κοντά, μέχρι που το θανατικό

Κλείδωσε με βέργες τα σπίτια,

δεν έβγαλε την ψυχή από τα πράγματα,

δεν κρύφτηκε στο Μπορντό ή στο μπορς.

 

Μαζέψαμε μικροπράγματα, ημερολόγια,

Γράψαμε ποιήματα για περιοδικά,

Κεράσαμε στάρι τα Χριστούγεννα

Και δεν υποπτευόμασταν κανένα.

 

Άξιζε τον κόπο.

 

Έφτανε όμως να αντέχεις,

Να τρέμεις/να συγκρατείς, μέχρι που έφαγε η σκουριά

Όχι τα άδεια καράβια των κορμιών μας,

Ούτε της στάχτη της νανουρισμένης γης.

 

Μετάφραση από τα Ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης©

 

Мы не были близки, пока чума

не заперла на прутики дома,

не выловила душу из вещей,

не спряталась в Бордо или в борще.

 

Мы собирали мелочь, дневники,

плели для периодики стихи,

пшеницей угощали в Рождество

и не подозревали никого.

 

А стоило.

 

А стоило держать,

дрожать/удерживать, пока не съела ржа

ни наших тел пустые корабли,

ни пепел убаюканной земли.