• Ποίηση
    • Χρυσός αιώνας
    • Αργυρός αιώνας
    • Φωνές
    • Φύλλα
    • Δοκιμές
  • Διήγημα
  • Δοκίμιο
  • Εικαστικά
    • Φωτογραφία
    • Ζωγραφική
  • Cinema
  • Θέατρο
  • Τετράδια ρωσικής σκέψης
    • Φιλοσοφία
    • Θεολογία
    • Αισθητική
    • Ιστορία
  • Blog
  • Εκδηλώσεις
  • Αντίδωρα
  • Media kit
  • Interviews
  • Βιβλιοστάσιο
  • Εκδόσεις s@mizdat
  • Επικοινωνία
 

Στέπα

Επιθεώρηση ρωσικού πολιτισμού
  • Ποίηση
    • Χρυσός αιώνας
    • Αργυρός αιώνας
    • Φωνές
    • Φύλλα
    • Δοκιμές
  • Διήγημα
  • Δοκίμιο
  • Εικαστικά
    • Φωτογραφία
    • Ζωγραφική
  • Cinema
  • Θέατρο
  • Τετράδια ρωσικής σκέψης
    • Φιλοσοφία
    • Θεολογία
    • Αισθητική
    • Ιστορία
  • Blog
  • Εκδηλώσεις
  • Αντίδωρα
  • Media kit
  • Interviews
  • Βιβλιοστάσιο
  • Εκδόσεις s@mizdat
  • Επικοινωνία

Στέπα

  • Ποίηση
    • Χρυσός αιώνας
    • Αργυρός αιώνας
    • Φωνές
    • Φύλλα
    • Δοκιμές
  • Διήγημα
  • Δοκίμιο
  • Εικαστικά
    • Φωτογραφία
    • Ζωγραφική
  • Cinema
  • Θέατρο
  • Τετράδια ρωσικής σκέψης
    • Φιλοσοφία
    • Θεολογία
    • Αισθητική
    • Ιστορία
  • Blog
  • Εκδηλώσεις
  • Αντίδωρα
  • Media kit
  • Interviews
  • Βιβλιοστάσιο
  • Εκδόσεις s@mizdat
  • Επικοινωνία

In CoronaVerse, Ποίηση, Φύλλα

Ευγενία Μπαράνοβα Δεν ήμασταν κοντά μέχρι που το θανατικό

837 Views May 19, 2020 Be first to comment

Ευγενία Μπαράνοβα Δεν ήμασταν κοντά μέχρι που το θανατικό

Δεν ήμασταν κοντά, μέχρι που το θανατικό

Κλείδωσε με βέργες τα σπίτια,

δεν έβγαλε την ψυχή από τα πράγματα,

δεν κρύφτηκε στο Μπορντό ή στο μπορς.

 

Μαζέψαμε μικροπράγματα, ημερολόγια,

Γράψαμε ποιήματα για περιοδικά,

Κεράσαμε στάρι τα Χριστούγεννα

Και δεν υποπτευόμασταν κανένα.

 

Άξιζε τον κόπο.

 

Έφτανε όμως να αντέχεις,

Να τρέμεις/να συγκρατείς, μέχρι που έφαγε η σκουριά

Όχι τα άδεια καράβια των κορμιών μας,

Ούτε της στάχτη της νανουρισμένης γης.

 

Μετάφραση από τα Ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης©

 

Мы не были близки, пока чума

не заперла на прутики дома,

не выловила душу из вещей,

не спряталась в Бордо или в борще.

 

Мы собирали мелочь, дневники,

плели для периодики стихи,

пшеницей угощали в Рождество

и не подозревали никого.

 

А стоило.

 

А стоило держать,

дрожать/удерживать, пока не съела ржа

ни наших тел пустые корабли,

ни пепел убаюканной земли.

CoronaVerseΕυγενία ΜπαράνοβαΗ ρωσική ποίηση στην εποχή του κορονοϊούκορονοϊόςΡωσική ποίηση την εποχή της καραντίναςΣύγχρονες ρωσίδες ποιήτριεςΣύγχρονη ρωσική γυναικεία ποίησηΣύγχρονη ρωσική ποίηση
Share

Previous Post

Οσίπ Μαντελστάμ Ζούμε χωρίς…

In Ιστορία

Οσίπ Μαντελστάμ Ζούμε χωρίς να νιώθουμε κάτω απ’ τα πόδια μας τη χώρα

View Post

Next Post

Ιρίνα Κοτόβα Κορονοϊός-Άνοιξη

In CoronaVerse

Ιρίνα Κοτόβα Κορονοϊός-Άνοιξη

View Post

Subscribe to our Newsletter

Instagram

Instagram has returned invalid data.

Follow Me!

  • Ποίηση
    • Χρυσός αιώνας
    • Αργυρός αιώνας
    • Φωνές
    • Φύλλα
    • Δοκιμές
  • Διήγημα
  • Δοκίμιο
  • Εικαστικά
    • Φωτογραφία
    • Ζωγραφική
  • Cinema
  • Θέατρο
  • Τετράδια ρωσικής σκέψης
    • Φιλοσοφία
    • Θεολογία
    • Αισθητική
    • Ιστορία
  • Blog
  • Εκδηλώσεις
  • Αντίδωρα
  • Media kit
  • Interviews
  • Βιβλιοστάσιο
  • Εκδόσεις s@mizdat
  • Επικοινωνία

© 2018 Περιοδικό Στέπα - All Rights Reserved. Designed by Elena Vasilaki