Written by 7:49 pm Ποίηση, Φύλλα

Άννα Μάρκινα Ο ελέφαντας

Πάει ένας άνθρωπος στο νοσοκομείο,

στέκεται μπροστά στο σωστό παραμυθάκι,

μάταια όμως –

μάταια όμως –

τώρα δέχονται μόνο ελέφαντες.

 

Φοβάται ο άνθρωπος

κουράστηκε να περιμένει μπροστά στο παραθυράκι,

περιμένει,

πότε θα τον στείλουν για…

νιώθει μέσα του τον ελέφαντα

 

Πάει ένας άνθρωπος στο νοσοκομείο,

Χρειάζεται παραπεμπτικό,

Παρακαλάει, παρακαλάει, παρακαλάει να τον δεχτούν.

Τάχα, είναι απλά ένας ελέφαντας που δεν εκφράζεται σωστά.

 

Στο πρωτόκολλο του λένε:

Τι το θέλετε το παραπεμπτικό;

Τι να το κάνετε;

Άδικα ήρθατε,

Άδικα ήρθατε,

Αφού δεν είστε ελέφαντας,

Αφού είστε άρρωστος.

Καλύτερα να μένατε σπίτι σας μέχρι την άνοιξη,

όπως όλοι οι καθωσπρέπει ελέφαντες.

Ο άνθρωπος όμως φωνάζει στο παραθυράκι:

ένα πράγμα δεν καταλαβαίνω –

πού πρέπει να πάνε τότε

οι αξιοπρεπείς ελέφαντες;

 

Στο πρωτόκολλο του λένε:

αυτός είναι ο νόμος, αυτή η συνήθειά μας,

θα σας συγχωρούσαμε αν ήσασταν ελέφαντας,

μα, ειλικρινά

εσείς μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου

σύμφωνα με τις καταγραφές μας, φευ, θα είστε νεκρός.

Σας συμβουλεύουμε να φύγετε

και να έρθετε μετά.

 

Λοιπόν φίλε μου, έχε γεια!

Δεν ασχολούμαστε με νεκρούς ελέφαντες.

Και τότε ο άνθρωπος επιστρέφει σπίτι του,

Μισοζώντανος, μισονεκρός,

Περπατούσε, περπατούσε, μέχρι που σκοτείνιασε,

Σέρνοντας το σαρκίο του σπίτι,

Στο σπίτι του μεγάλου νεκρού ελέφαντα.

 

Μετάφραση από τα Ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης ©

 

Слон

Приходит человек в больницу,

суется в нужное окно,

но все без толку,

все без толку –

теперь там принимают только слонов.

 

И человек уже боится,

он ждет устало у окна,

он ждет,

когда отправят на,

он прямо чувствует в себе слона.

 

Приходит человек в больницу,

ему необходим талон,

он просит, просит, просит его принять.

Он, дескать, просто не четко выраженный слон.

 

В регистратуре говорят:

зачем талон?

зачем вам он?

пришли вы зря,

пришли вы зря,

ведь вы же слон,

ведь вы больны.

 

Сидели б дома до весны,

как все приличные слоны.

И человек трубит в окно:

не понимаю я одно –

куда тогда деваться нам,

добропорядочным слонам!?

 

В регистратуре говорят:

такой закон, такой уклон,

мы Вам простили б, что Вы слон,

Но, откровенно говоря,

Вы с середины октября

по нашим записям, увы, мертвы

. Рекомендуем уходить,

касторку пить,

махать хвостом,

рекомендуем приходить потом.

 

Так что, приятель, будь здоров!

Нам не до умерших слонов.

И человек идет домой,

полурябой, полуживой,

идет, идет он дотемна,

несет в себе домой,

домой большого мертвого слона.

(Visited 2 times, 1 visits today)
Close