Written by 7:10 pm Blog, Ποίηση, Φωνές

Γιεβγκένι Γιεφτουσένκο Είσαι μεγάλη στον έρωτα

Είσαι μεγάλη στον έρωτα.

Είσαι τολμηρή.

Εγώ σε κάθε βήμα δειλιάζω.

Κακό δε θα σου κάνω,

Μα αμφιβάλω να σου κάνω καλό.

Συνέχεια νομίζω

πως στο δάσος

χωρίς μονοπάτι μ’ οδηγείς.

Είμαστε στα λουλούδια που κυματίζουν μέχρι τη μέση.

Δεν καταλαβαίνω –

τι λουλούδια είναι.

Είναι αχρείαστες όλες οι παλιές συνήθειες.

Δεν ξέρω

τι να κάνω και πως.

Κουράστηκες.

Με παρακαλείς να σε πάρω στα χέρια μου.

Σε κρατάω στα χέρια μου.

«Βλέπεις,

Πόσο μπλε είναι ο ουρανός;»

Ακούς,

τα πουλιά στο δάσος;

Μα τι κάνεις;

Λοιπόν;

Κουβάλα με!

Και που να σε πάω;

 

Μετάφραση από τα Ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης ©

 

Ты большая в любви.

Ты смелая.

Я – робею на каждом шагу.

Я плохого тебе не сделаю,

а хорошее вряд ли смогу.

Все мне кажется,

будто бы по лесу

без тропинки ведешь меня ты.

Мы в дремучих цветах до пояса.

Не пойму я –

что за цветы.

Не годятся все прежние навыки.

Я не знаю,

что делать и как.

Ты устала.

Ты просишься на руки.

Ты уже у меня на руках.

“Видишь,

небо какое синее?

Слышишь,

птицы какие в лесу?

Ну так что же ты?

Ну?

Неси меня!

А куда я тебя понесу?

(Visited 1 times, 1 visits today)
Close