Written by 8:34 am Ποίηση, Φύλλα

Γιεβκένι Τσιγκρίν Οι αγιάτρευτοι

 

Καπνίζει ο Β. Χοντασέβιτς,

 πέρα από τις σημαδούρες πλέει ο Ποπλάφσκι

 

 

Με τον πρώτο πετεινό ξυπνάει στις θερμές αποικίες ο λεπρός.

Τα κουδουνάκια μιλούν μεταξύ τους στον ενικό.

Ξυπνάει ο άγιος Λάζαρος, να ταΐσει αυτούς τους άθλιους,

Τούτους τους δυνατούς, που μαραμένα λουλούδια ανθίζουν στα μάτια τους.

Τον γιόκα αρπάζουν από κόρη φτωχή

Στην προκυμαία της Σπιναλόγκας έφτασε το σκαρί.

Στον γαλανό ουρανό υπάρχει το χάος κι άφθονο του δειλινού το γιασεμί,

Ένας Έλληνας θεός κρύβεται στο ροζ συννεφάκι.

Οι λεπροί δεν κοιτάζουν τον κόσμο με τα δικά σου μάτια,

Τι νόημα έχουν γι’ αυτούς οι μεταφορές με πουλιά και οι σαύρες των μεταμορφώσεων;

Καπνίζει ο Β. Χοντασέβιτς, πέρα από τις σημαδούρες πλέει ο Ποπλάφσκι.

Ο Άγγελος έφερε ένα μαραμένο τριαντάφυλλο στην πέτρινη όχθη.

 Οι λεπροί δεν βλέπουν την αγάπη με τα δικά σου μάτια

Τι νόημα έχει γι’ αυτούς η γιορτή των μεταφορών, τα ζώα των μεταμορφώσεων;

Καπνίζει ο Β. Χοντασέβιτς, τον Παπλάφσκι στοχεύει με στίχους,

Του Θεού το πνεύμα ή ο δαίμων, ποιος μεγάλωσε μέσα στον Μπορίς;

Γιατί ο Μπορίς Ποπλάφσκι πλέει πέρα από τις σημαδούρες; Δεν ξέρω.

Μα κι ο Χοντασέβιτς τι στο διάβολο κάνει εδώ;

Έτσι απλώνεται το κολασμένο στιχάκι προς του αμπελώνα τον παράδεισο,

Εκεί τις αμαρτίες συγχωρούν κι ο ήλιος στο τραπέζι πέφτει.

 … Ένας βλάκας εκκεντρικός τα αφηγείται όλα, φυσικά, τυχαία,

Οι λεπροί κοιμούνται: βλέπουν την άλλη πλευρά της ζωής.

Κάπνισε το τσιγάρο του ο Χοντασέβιτς… Σε μελίσσι παράξενο

Ο Μπορίς Ποπλάφσκι στην κόλαση μαζεύει της ποίησης το μέλι.

 

Μετάφραση από τα Ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης©

 

 

  Курит В. Ходасевич,

Поплавский плывёт за буйками…

Лепрозорий встаёт с петухами в колониях жарких.

  Колокольчик с другим колокольчиком только на «ты».

  Просыпается Лазарь Святой, чтоб кормить этих жалких,                    

  Этих сильных: в глазах расцветают пустые цветы.

  Забирают у девочки бедной здорового сына:

  К островному посту Спиналонга* приплыл катерок.

  В небе синего — пропасть, закатного много жасмина,

  В бледно-розовом облаке прячется греческий бог.

   Прокажённые смотрят на мир не твоими глазами,

  Что им птицы метафор и ящеры метаморфоз?

  Курит В. Ходасевич, Поплавский плывёт за буйками…

  Ангел мятую розу на каменный берег принёс.

  Прокажённые видят любовь не твоими глазами,

  Что им праздник метафор, животные метаморфоз?

  Курит В. Ходасевич, Поплавского метит стихами

  Божий Дух или демон, кто больше в Борисе пророс?

  Почему Б. Поплавский плывёт за буйками? Не знаю.

  Да и сам Ходасевич какого хераскова тут?

  Так и тянется адский стишок к виноградному раю,

  Там грехи отпускают, и солнце к столу подают.

  …Эксцентричный дурак всё расскажет, конечно, случайно,

  Прокажённые спят: видят жизни другой оборот.

  Докурил Ходасевич… На пасеке необычайной

 Б. Поплавский в аду собирает поэзии мёд.

 

(Visited 4 times, 1 visits today)
Close