Written by 5:22 am CoronaVerse, Ποίηση, Φύλλα

Ευγενία Μπαράνοβα Δεν ήμασταν κοντά μέχρι που το θανατικό

Δεν ήμασταν κοντά, μέχρι που το θανατικό

Κλείδωσε με βέργες τα σπίτια,

δεν έβγαλε την ψυχή από τα πράγματα,

δεν κρύφτηκε στο Μπορντό ή στο μπορς.

 

Μαζέψαμε μικροπράγματα, ημερολόγια,

Γράψαμε ποιήματα για περιοδικά,

Κεράσαμε στάρι τα Χριστούγεννα

Και δεν υποπτευόμασταν κανένα.

 

Άξιζε τον κόπο.

 

Έφτανε όμως να αντέχεις,

Να τρέμεις/να συγκρατείς, μέχρι που έφαγε η σκουριά

Όχι τα άδεια καράβια των κορμιών μας,

Ούτε της στάχτη της νανουρισμένης γης.

 

Μετάφραση από τα Ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης©

 

Мы не были близки, пока чума

не заперла на прутики дома,

не выловила душу из вещей,

не спряталась в Бордо или в борще.

 

Мы собирали мелочь, дневники,

плели для периодики стихи,

пшеницей угощали в Рождество

и не подозревали никого.

 

А стоило.

 

А стоило держать,

дрожать/удерживать, пока не съела ржа

ни наших тел пустые корабли,

ни пепел убаюканной земли.

(Visited 6 times, 1 visits today)
Close