Written by 11:42 am Blog, Ποίηση, Φύλλα

Λεβ Ρουμπιστέιν Η εμφάνιση του ήρωα

– Μα, τι να σας πω;

– Κάτι ξέρει αυτός, μα σωπαίνει.

– Δεν ξέρω, μπορείς να έχεις δίκιο.

– Είναι χρησιμότερη και νοστιμότερη.

– Στο πρώτο βαγόνι στις επτά.

– Παρακάτω θα πάμε με τον κανονισμό.

– Πάμε. Εκεί πηγαίνω κι εγώ.

– Λοιπόν, αποφασίσατε κάτι;

– Κάθισα και μέχρι το τέλος.

– Άκου, κάτι έγραψα.

– Μήπως κόψουμε δρόμο μέσα από την αυλή.

– Δεν τον έχετε βαρεθεί ακόμη;

– Μήπως αύριο, δεν βιάζεται.

– Τρεις φορές την ημέρα, πριν το φαγητό.

– Εντάξει, φτάνει να κάνεις τον βλάκα!

– Στο γαλακτοπωλείο στη γωνία.

– Περίπου εκατό, εκατόν είκοσι.

– Λοιπόν, άκου τι θα σου πω.

– Περάστε, έρχομαι.

– Μην λέτε αυτά τα άθλια λόγια!

– Για δείξε μου τη γλώσσα σου!

– Θα πάμε ή όχι;

– Ευχαριστώ, δεν είναι βαρύ.

– Όχι, σοβαρά ή έτσι τα λες;

– Ξέρετε, ούτε έτσι μπορείτε.

– Τι έπαθες, δαιμονισμένος είσαι;

– Έλα να προσπαθήσουμε ξανά.

– Σας ευχαριστώ, μπορώ και μόνη μου.

– Ναι, έχω συνηθίσει κάπως.

– Σ’ εμένα χρειάζεται αυτό ή σ’ εσάς;

– Γενικά, δεν έχεις δίκιο.

– Τι λένε για τον μαθητή εκεί;

– Αφού σου είπα: μην ανακατεύεσαι!

– Άφησε με, δεν είμαι καλά.

– Μήπως τηλεφωνούσες να μάθεις…

– Είσαι διαρκώς σκυθρωπός, κακιασμένος…

– Ν’ άνοιγες λίγο το παραθυράκι.

– Άλλο ένα και φύγαμε για τα σπίτια μας.

– Εκεί έχει φαγητό, αλήθεια, να ‘σαι καλά.

 

 

Μετάφραση από τα Ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης ©

 

(Visited 1 times, 1 visits today)
Close