Τα δάκρυά μου είναι πέτρες που πέφτουν,
λιώνουν και στο ποτάμι κυλούν
και πλέουν, σαν λουλούδια στο νερό –
να, η ζωή μου, Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί;
Να τη, η ζωή μου. Αναπνέω.
Σε περιμένω.
Περιμένω.
Είσαι μαζί μου – αλλά σε κάποια
απόσταση από μένα. Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί;
Λέξη ανθρώπινη δεν ακούω.
Σταυροδρόμια μονοπατιών και δασών.
Με χαμόγελο την κάθε μέρα μου ξεκινώ
Περιμένοντας Εσένα, Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί;
Μέρα την μέρα τον σταυρό μου κουβαλώ.
Με κλωτσούν και με χέρια δεμένα οδηγούν.
Σιγοσβήνει το φως και μέρα γίνεται νύχτα…
Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί μ’ εγκατέλειψες;
Μετάφραση από τα Ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης ©
Слезы мои
Слезы мои — это камни падают,
тают и в реку впадают
и плывут, как цветы по воде —
вот она, жизнь моя, Боже Мой, Боже Мой, для чего?
Вот она, жизнь моя. Я дышу.
Я жду Тебя.
Жду.
Ты со мной — но в какой
дали от меня, Боже Мой, Боже Мой, для чего?
Слова не слышу людского.
Перекрестья дорог и лесов.
Каждый свой день начинаю с улыбкой
в ожиданье Тебя, Боже Мой, Боже Мой, для чего?
День за днем я несу свой крест.
И пинают меня, и, за руку взявши, ведут.
И меркнет свет, и день превращается в ночь…
Боже Мой, Боже Мой, для чего ты меня оставил?
