Written by 5:56 am Ποίηση, Φύλλα, Φωνές

Τατιάνα Σερμπινά Η ζωή χωρίς εσένα

Η ζωή χωρίς εσένα είναι παρατημένη, μισερή,

άχρηστη και απλά αδιάφορη,

εφιαλτική, σαν περίπτερο στο Γιελέτς,

τυλιγμένη σε μία παγωμένη πετσέτα,

αναίσθητη, τελεσίδικη,

κι η Θεία Δίκη, που γίνεται κάθε στιγμή,

είναι απλά μία πληκτική ζώνη της Μιτσουρίνσκα,

όπου υπάρχει στέπα και μόνο στέπα και ο φίλος της στέπας ο αμαξάς.

Μ’ ό,τι κι αν μπολιαστείς, είτε ρόδο είναι είτε

σοβιετικός μίσχος,

είμαι σαν άλογο, γεμάτο αφρούς,

που τραβάει όλο το βάρος

ο δικέφαλος της βούλησης δυναμώνει

Κι αντέχει κι άλλο,

η ζωή χωρίς εσένα, μέσα στη διαφωνία και τη θλίψη

Αγάπη μου.

1996

 

Μετάφραση από τα Ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης©

 

Жизнь без тебя заброшенна, убога,

недорога и просто недотрога,

кошмарносонна, как ларёк в Ельце,

продрогнута в холодном пальтеце,

бесчувственна, безапелляционна,

и страшный суд, вершимый каждый миг, –

лишь скучная мичуринская зона,

где степь да степь да друг степей калмык.

К чему ни прививайся, к розе или

к советскому дичку,

я всё как лошадь, загнанная в мыле

под стать качку,

который бицепс воли накачает

и терпит вновь

жизнь без тебя, в раздоре и печали,

моя любовь.

1996

(Visited 2 times, 1 visits today)
Close