Στον ουρανό ολόγιομο στέκει το φεγγάρι
η σκιά της νύχτας μένει ακίνητη,
βασίλισσα είναι χωρίς να ξέρει
πως της αυγής η ώρα φτάνει,-
η μία μετά την άλλη αργά, δειλά
προβάλει του πρωινού η αχτίδα.
Μα στα ουράνια ολάκερα
γιορτάζει ακόμη η νύχτα.
Μετά από δυο τρεις μόνο στιγμές
Η νύχτα τη γη εγκαταλείπει
Κι υπέρλαμπρος μας έρχεται
Ο κόσμος της ημέρας.
Δεκέμβριος 1859
Μετάφραση από τα Ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης©
ДЕКАБРЬСКОЕ УТРО
На небе месяц – и ночная
Еще не тронулася тень,
Царит себе, не сознавая,
Что вот уж встрепенулся день, –
Что хоть лениво и несмело
Луч возникает за лучом.
А небо так еще всецело
Ночным сияет торжеством.
Но не пройдет двух-трех мгновений,
Ночь испарится над землей,
И в полном блеске проявлений
Вдруг нас охватит мир дневной…
Декабрь 1859
