Η μία ημερομηνία μετά την άλλη.
Η απλά ανθρώπινη πορεία…
Όλα και περισσότερα
«κάποτε παλιά».
Όλα και λιγότερα
«κάποτε στο μέλλον».
Ο καιρός μας αιφνιδιάζει,
Αλλά για τους ανθρώπους, όπως πάντα, είναι καλός.
Όλο και μικρότερα
«τα αύριο».
Όλο και μεγαλύτερα
«τα χθες».
Να βρίσκαμε στήριγμα
Τώρα πριν έρθει ο χειμώνας.
Πόσο δύσκολα
Ανεβήκαμε στο βουνό.
Πόσο εύκολα
Κατεβαίνουμε απ’ το βουνό.
Η υπομονή που απέμεινε
Κύλησε στην αριστερή πλευρά….
Όλο και πιο σπάνια
Τα «προλαβαίνω».
Όλο και πιο αδύνατα
«τα μπορώ»
1992
Μετάφραση από τα ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης©
За датою – дата.
Простой человеческий путь…
Всё больше
«когда-то».
Всё меньше
«когда-нибудь».
Погода внезапна,
но к людям, как прежде, добра.
Всё крохотней
«завтра».
И всё необъятней
«вчера».
Найти бы опору
для этой предзимней поры.
Как долго мы –
в гору.
За что же так быстро –
с горы?!
Остаток терпенья
колотится в левом боку…
Всё реже:
«успею».
И всё невозможней:
«смогу».
1992
