Τα λουλούδια, οι σφήγκες, το χορτάρι και τα στάχυα
το γαλανό του ουρανό και του μεσημεριού ο καύσωνας…
θα έρθει η ώρα κι η στιγμή –
ο Κύριος τον άσωτο υιό που θα ρωτήσει:
«Ήσουν ευτυχισμένος με τη ζωή πάνω στη γη;»
Θα τα ξεχάσω τότε όλα, μα θα θυμάμαι μόνο αυτά
ανάμεσα σε στάχυα και χορτάρια τα λιβαδιού τα μονοπάτια –
δεν θα προλάβω να αποκριθώ απ’ τα γλυκά μου δάκρυα
τα γόνατα αγκαλιάζοντας τα σπλαχνικά.
14 Ιουλίου 1918
Μετάφραση από τα Ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης©
И цветы, и шмели, и трава, и колосья,
И лазурь, и полуденный зной…
Срок настанет –
господь сына блудного спросит:
«Был ли счастлив ты в жизни земной?»
И забуду я всё – вспомню только вот эти
Полевые пути меж колосьев и трав –
И от сладостных слёз не успею ответить,
К милосердным коленям припав.
14 июля 1918
