Written by 5:49 am Ποίηση, Χρυσός αιώνας

Μιχαήλ Λέρμοντοφ Σ’ ευχαριστώ

Σ’ ευχαριστώ! … την ομολογία μου χθες
Και το ποίημα μου δίχως να γελάσεις δέχτηκες ∙
Παρόλο που το πάθος μου δεν κατάλαβες,
Για την προσποιητή σου προσοχή
Σ’ ευχαριστώ!
Σε μια άλλη χώρα κάποτε μ’ αιχμαλώτισες,
Το θαυμαστό σου βλέμμα και των λόγων σου η οξύτητα
Θα μείνουν για πάντα στη ψυχή μου,
Μα δε θέλω να μου πεις:
Σ’ ευχαριστώ!
Δε θα ‘θελα στο φως της ζωής να πολλαπλασιάσω
Το θλιβερό πλήθος των δούλων σου
Κι από σένα αντί για λόγια ν’ ακούσω
Τη φαρμακωμένη, ανελέητη μομφή:
Σ’ ευχαριστώ!
Ω, είθε το βλέμμα σου να μου δείξει ψυχρότητα,
Είθε να σκοτώσει τις ελπίδες και τα όνειρα
Και όλα όσα γεννήθηκαν μέσ’ την καρδιά ∙
Η ψυχή μου τότε θα πει απλά:
Σ’ ευχαριστώ!

Μετάφραση από τα ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης ©

БЛАГОДАРЮ!

Благодарю!., вчера мое признанье
И стих мой ты без смеха приняла;
Хоть ты страстей моих не поняла,
Но за твое притворное вниманье
Благодарю!
В другом краю ты некогда пленяла,
Твой чудный взор и острота речей
Останутся навек в душе моей,
Но не хочу, чтобы ты мне сказала:
Благодарю!
Я б не желал умножить в цвете жизни
Печальную толпу твоих рабов
И от тебя услышать, вместо слов
Язвительной, жестокой укоризны:
Благодарю!
О, пусть холодность мне твой взор укажет,
Пусть он убьет надежды и мечты
И все, что в сердце возродила ты;
Душа моя тебе тогда лишь скажет:
Благодарю!

(Visited 7 times, 1 visits today)
Close